10 december 2010
In de loop van de twintigste eeuw gingen vrijwel alle orden en congregaties in Nederland gebruik maken van het medium film. Soms betrof het niet meer dan de hobby van een individuele religieus maar veel religieuze gemeenschappen lieten ook professionele films vervaardigen om aan de buitenwacht te laten zien wat voor werk zij deden en hoe hun leven eruit zag. Deze films werden vooral gebruikt als propagandamiddel bij de werving van nieuwe leden. Sommige orden en congregaties legden hun werk onder de inheemse volkeren van Azië en Afrika vast op film bij wijze van antropologisch en missionair document. De laatste jaren worden films vervaardigd als een soort testament en getuigenis van de betreffende congregatie. Het gebruik van film voor dergelijke doeleinden is een tot nu toe vrijwel onbelicht aspect van de geschiedenis van het religieuze leven in Nederland. Tijdens dit colloquium is aandacht besteed aan de betekenis van films voor de religieuze gemeenschappen en aan de wijze waarop films kunnen worden benut als historische bron.